Inleiding

Juryvoorzitter Alexandre Furtado Melville en juryleden Juul Hondius en Vincent van Velsen selecteerden vijf fotografische afstudeerwerken voor het Steenbergen Stipendium 2022. Op 14 april 2023 werd het Stipendium uitgereikt aan Romina Koopman.

Over het werk van Koopman
Romina Koopman weet op een slimme en overtuigende manier haar analyse over de overvloed aan beelden in onze huidige maatschappij te vertalen naar een visualisatie van hoe de toekomst er uit zou kunnen zien. Zij maakt hierbij gebruik van een brede materialiteit in de objecten die ingezet zijn om haar punt te maken voor het feit dat digitale beelden als het ware schatten zijn.

Een punt dat, in deze tijd waarin duiding van veranderingen in het gebruik van digitale beeldtechnologie grotendeels ontbreekt, bijzonder welkom en waardevol is. Een punt dat noodzakelijk is om een bewustmakingsproces in onze maatschappij op gang te brengen. En een vorm die het medium zelf ter discussie stelt, op een manier die sterk duidt en reflecterend is.

Sebastiaan Boot (St. Joost)

Zwaar vaarwater
Het werk dat Sebastiaan maakt is een product van zijn bi-culturaliteit, een noodzakelijke thematiek waar hij zelf continu in beweegt en met hem vele andere individuen. Vanuit deze thematiek creëert hij een nieuw narratief uit een rijke, maar vaak vergeten of verzwegen historie. Dit doet hij door verschillende disciplines binnen zijn makerschap te combineren, om zo een verhaal in haar volledigheid te kunnen uitdiepen en vertellen. Deze disciplines zijn een dans aan fotografie, film, spoken word, theater, artefacten en audio. In zijn afstudeerproject Zwaar vaarwater zie je deze disciplines allen tezamen en tot hun recht komen. Met Zwaar vaarwater laat Sebastiaan een nieuw narratief zien van de reis die de Molukkers in Nederland hebben afgelegd en nog steeds afleggen.

Romina Koopman (Rietveld)

At The Other Side Of The Rabbit Hole
Romina is gefascineerd door hoe het digitale beeld onze perceptie van de realiteit kan veranderen. Ze bevindt zich in het grijze gebied waar de tastbare en virtuele werelden samenkomen en bevraagt de rol van het scherm als grens. Haar werk reflecteert op hoe het fotografische medium, binnen het digitale tijdperk, een nieuwe steeds evoluerende waarheid creëert.

(roze) meike (Willem de Kooning)

The Futures Love Us Back
(roze) meike is een beeldend kunstenaar, fotograaf, onderzoeker, schrijver, archivaris en tijdreiziger. Diens kunst komt altijd uit een Queer en Afrodiasporisch perspectief en omvat onderwerpen variërend van Black Joy tot de impact van technologie tot Queer representatie tot de kracht van verbeelding en meer.

Mandy Nijhof (HKU)

When life gives you lemons, squeeze them out in the eyes of your abuser
Sinds het begin van haar studie is Mandy geïnteresseerd in thema’s rondom mode, identiteit, en mentale gezondheid. In haar werk maakt ze gebruik van collagetechnieken en schilderkunst. Ze maakt realistische zelfportretten rondom de uitdagingen met betrekking tot haar mentale gezondheid. In de schilderijen worden eveneens elementen uitgelicht die verwijzen naar het trauma dat ze in haar kindertijd heeft meegemaakt. Door middel van felle kleuren en materialen wordt er op een toegankelijke en aanlokkelijke manier de aandacht van de kijker getrokken om de onderliggende problematiek op een visuele manier inzichtelijk te maken.

Amy Opstal (KABK)

The Parent Act
Door het werk van Amy kunnen mensen in contact komen met onzichtbare problemen en worstelingen van mensen in onze samenleving. Een confrontatie met maatschappelijke vraagstukken is nodig om de publieke opinie te kunnen veranderen. Het doel is om door middel van fotografie een bijdrage te leveren aan emancipatie en normalisatie.

Amy legt haar onderwerpen vast in hun kwetsbare positie: vrouwen tijdens hun bevalling, mensen die verhalen delen over misbruik, een persoon die worstelt met een handicap en ziekte, en LGBTQIA+ ouders die strijden voor gelijke rechten. Ze toont de banaliteit van pijn, het ‘anders zijn’ en ongemak. Het recente project The Parent Act uitte de nodige aandacht voor structurele vraagstukken in onze ‘vrije samenleving’, de ongelijkheid voor LGBTQIA+ ouders die ervoor kiezen om een gezin te stichten. Centraal staat gebrek aan wetgeving voor LGBTQIA+ ouders die gelijke kansen willen voor de andere vormen van ouderschap.